İnsan mutlu olmak için sevmeli yaşadığı yeri,yaptığı işi.
Nerede olursanız olun sevmeye çalışın..
Kimileri Makedonya'da yaşayamazsın İzmir'den sonra çok küçük gelir desede yaşanabildiğini anladım.
Güleryüzlü birbirini tanımasa da selam veren insanlar. Türkçe konuşan birini gördügünde mutlu olup sohbet eden insanlar.
Türkiye'ye sevdalı gençler. Makedonuyla,Arnavutuyla,Türküyle kardeşçe aynı ülkeyi paylaşan örnek bir halk.
Ezan sesini duymak ise eşsiz bir güzellik tarihi Taş köprünün üzerinden geçerken bu topraklarda.
Mutlu oluyor insan dedim ya kendinden birer parça görünce buralarda. Meydana hergün Türkiye'den turlarla gelen insanları görüp onlarla karşılaşmak ve onların yaşadığımız bu topraklarda büyük bir sevinçle fotoğraf çekindiklerini görmek..
Güzel işte.
Tanıdığımız fırsat buldukça görüstüğümüz güzel yürekli gerçek dost insanları yazmaya kalksam sayfalar yetmeyecek elbet. Bir ilkem vardır hayatta bir adım yaklaşana on adım yaklaşır bir adım uzaklaşandan da bin adım uzaklaşırım..
Çağırmak istedim sadece aklının bir köşesinde olupta bir türlü fırsat bulup gelemeyenleri Üsküp'e..
Biraz Eskişehir'den biraz Bursa'dan hatta Kanyon Matkasıyla Karadeniz'den Ohrid'i gezerken de biraz Bodrum'dan izler göreceksiniz. Nehrin bir yakasında Osmanlı izlerini diğer yakasında Avrupa'dan izler. Farklı kültürlerin nasıl dostça yaşadığına tanık olacaksınız.
Ve buralardan ayrılırken eminim ki bir kez daha geleceğiniz günün hayalini kurarak ayrılacaksınız..
Sevgiyle kalın.